دیسک آنتی بیوگرام آموکسی سیلین پادتن طب

دیسک آنتی بیوگرام آموکسی سیلین پادتن طب 

آنتی بیوگرام (آزمایش‌های حساسیت دارویی) آزمایش‌هایی است که برای کشف نوع آنتی بیوتیکی انجام می‌شود که بر میکروبهای مورد نظر موثر هستند. این آزمایش‌ها به صورت روتین در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژِی انجام می‌گیرد.

ازیترومایسین، پنی سیلین، سولفونامید، تتراسایکلین، ونکومایسین و … جزو دسته‌ای بزرگ از داروها هستند که باعث متوقف کردن رشد باکتریها (باکتریواستاتیک) یا از بین بردن باکتری‌ها (باکتریوسیدال) می‌شوند. به این دسته از داروها آنتی بیوتیک می‌گویند. هر دسته از آنتی‌بیوتیک‌ها بر روی باکتریهای خاصی تأثیر دارد و بر روی ویروس یا سایر میکروارگانیسم‌ها تأثیری نخواهند داشت. برای اینکه بدانیم چه آنتی‌بیوتیکی بر روی چه باکتری‌هایی مؤثر است؟ جواب تست آنتی بیوگرام است که به صورت روتین در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژِی انجام می‌گیرد.

این تست به ما نشان می‌دهد که کدام یک از آنتی‌بیوتیک‌ها بر روی کدام باکتری مؤثر است. همان‌طور که می‌دانید نمونه‌های گرفته شده برای بخش میکروبیولوژِی متفاوت هستند. اما نمونه‌ها هر چه که باشند (خون، csf، مدفوع، ادرار، خلط و..) در آخر معمولاً آنتی بیوگرام می‌شوند تا داروی مؤثر تجویز شود؛ و بهبودی سریعتر صورت گیرد.

بعد از کشت نمونه دریافتی در محیط کشت مناسب، اگر شرایط مناسب باشد و باکتری در نمونه ما باشد، باکتری موجود در نمونه رشد خواهد کرد. بعد از رشد باکتری، از ان لام (مقداری نمونه + سرم فیزیولوژِی) تهیه می‌کنیم و رنگ آمیزی گرم انجام می‌دهیم. اگر باکتری ایزوله ما، جز باکتری‌های پاتوژن باشد، باید تست آنتی بیوگرام را انجام دهیم. مقداری از نمونه را برداشته و در محیط کشت آنتی بیوگرام کشت می‌دهیم، سپس دیسک‌های آنتی بیوگرامی را روی محیط کشت گذاشته و جواب را بعد از ۴۸ تا ۲۴ ساعت بررسی کرده و نتایج را گزارش می‌کنیم.

دیسک آنتی بیوگرام آموکسی سیلین پادتن طب

آموکسی‌سیلین یکی از داروهای خانواده پنی سیلین‌ها و از دسته بتالاکتام‌ها است. این دارو یکی از مهمترین و پرمصرف ترین آنتی بیوتیک‌های خوراکی است.
این دارو با اتصال به پروتئین متصل شونده به پنی‌سیلین (PBP) باعث مهار ترانس پپتیدازها می‌شود و موجب ممانعت از ساخت پپتیدوگلیکان‌های دیواره سلولی باکتری و در نتیجه، تخریب دیواره سلولی باکتریایی می‌شود. آموکسی‌سیلین به بتالاکتاماز حساس است. باکتری‌های تولیدکننده بتالاکتاماز در برابر آن مقاومند.
 

موارد مصرف

از این دارو در درمان بسیاری از عفونت‌ها مانند عفونت گوش میانی، سینوزیت، گلودرد استرپتوکوکی، پنومونی، عفونت‌های پوستی، عفونت‌های مجرای ادراری، بیماری لایم و عفونت‌های کلامیدیایی استفاده می‌شود. همچنین از آموکسی سیلین برای پیشگیری از اندوکاردیت قبل از دستکاری‌های دندانپزشکی (بطور مثال جراحی یا کشیدن دندان) در افراد مستعد (مانند افراد مبتلا به نارسایی دریچه‌های قلبی)، جلوگیری از عفونت پنوموکوکی در افراد بدون طحال، پیشگیری و درمان سیاه زخم (آنتراکس) نیز استفاده می‌شود. آموکسی سیلین بر بسیاری از باکتریهای گرم مثبت و انواع کمی از گرم منفی‌ها مؤثر است. باکتری‌های گرم مثبت حساس شامل استرپتوکوک‌ها، پنوموکک، انتروکک فکالیس و گونه‌های استافیلوکوک غیرتولیدکننده بتالاکتاماز است. باکتری‌های گرم منفی حساس شامل هموفیلوس آنفولانزا، نایسریا مننژیتیدیس، نایسریا گونوره‌آ، اشریشیا کلی، پروتئوس میرابیلیس و سالمونلا می‌باشند.