کیت تست اعتیادی سریع و تک مرحله ای بوپرنورفین روژان بسته 50 عددی

تست سریع و یک مرحله ای برای تشخیص کیفی بوپرنوفین در نمونه ادرار انسانی جهت تشخیص در محیط خارج از بدن (Invitro)

این تست یک روش ایمونواسی کروماتوگرافیک برای تشخیص بوپرونورفین در ادرار می باشد. این تست تنها فراهم کننده یک نتیجه ابتدایی است. یک روش جایگزین اختصاصی تر باید برای اثبات نتیجه اولیه به کار گرفته شود که کروماتوگرافی گازی_ اسپکترومتری جرمی(GC/MS) روش ارجح است.
ملاحظات بالینی و تخصصی باید در مورد هر نوع تست سوء مصرف مواد به ویژه در زمان وجود نتایج اولیه مثبت مد نظر باشد.

بوپرونورفین یک نمونه ضد درد قوی است که معمولا در درمان اعتیاد با اوپوییدها به کار می رود.
این ماده با نام ها تجاری Suboxone. Temgesic. Bupnerex. Subutex که حاوی بوپرونورفین _ هیدروکلرید یا در ترکیب با نالوکسان هیدروکلرید می باشد, در دسترس است.
مصرف درمانی آن به عنوان داروی جایگزین مواد مخدر اپونیدی است. درمان جایگزین شیوه ای از مراقبت بهداشتی است که به معتادان ترکیبات اپونیدی (به ویژه معتادان به هروئین) پیشنهاد می شود که ترکیبی مشابه یا یکسان با ماده مصرفی را بطور خوراکی مصرف کنند.در درمان جایگزین بوپرونورفین به اندازه متادون موثر است اما وابستگی کمتری ایجاد می کند. غلظت بوپرونورفین آزاد یا نور بوپرونورفین ادراری بعد از تجویز دز درمانی ممکن است کمتر از 1ng/ml باشد اما در موارد سو مصرف آن به ng/ml20 می رسد. نیمه عمر پلاسمایی بوپرونورفین 4-2 ساعت است. در حالی که حذف کامل ماده از پلاسما به دنبال دریافت دز واحدممکن است تا 6 روز طول بکشد, و تا حدود 3 روز به دنبال مصرف خوراکی دارو می توان آن را در ادرا ردیابی کرد. تست یک مرحله ای بوپرونورفین یک تست ادراری سریع جهت غربالگری است که نیاز به وسیله خاصی ندارد. تست از آنتی بادی های مونوکلونال که به طور اختصاصی سطوح افزایش یافته بوپرونورفین را در ادرار ردیابی می کنند تشکیل شده است. نتیجه تست زمانی مثبت می شود که سطح بوپرونورفین در ادرار بیشتر از ng/ml10 باشد.

این تست, یک روش ایمونواسی سریع بر اساس خاصیت اتصال رقابتی است. مواد مخدر موجود در ادرار با داروهای مخدر متناظر که بر سطح غشاء نیترو سلولز تثبیت شده برای اتصال به آنتی بادی تثبیت شده روی نانو ذرات طلا رقابت می کنند. در طی انجام آزمایش نمونه ادرار بر اساس خاصیت مویینگی به سمت بالا حرکت می کند. در صورتیکه غلظت بوپرونورفین کمتر از ng/ml10 در ادرار باشد, گینده ای ذرات پوشیده شده با آنتی بادی را اشباع نمی کند. در نتیجه ذرات پوشیده از آنتی بادی با بوپرونورفین های کنژوگه ثابت شده جفت می شوند و یک خط رنگی قابل رویت در منطقه تست ایجاد خواهد شد. در صورتی که غلظت بوپرونورفین بیشتر از ng/ml 10 باشد, خط رنگی در ناحیه تست ایجاد نخواهد شد. زیرا تمام گیرنده های آنتی بادی های آنتی بوپرونورفین را اشباع خواهند کرد.
یک نمونه ادرار مثبت به دلیل خاصیت رقابتی هیچگاه خط رنگی در یک ناحیه تست ایجاد نخواهد کرد. در حالیکه یک نمونه ادرار منفی یا نمونه ادرار حاوی غلظت کمتر از ng/ml10 خط رنگی در ناحیه تست ایجاد می کند. به عنوان کنترل برای این آزمایش همیشه یک خط رنگی در ناحیه کنترل ظاهر می شود که بیانگر اضافه شدن مقدار نمونه کافی می باشد.

نوار تست حاوی ذرات متصل به آنتی بادی مونوکلونال ضد امفتامین و امفتامین کنژوگه شده است. از آنتی بادی ثانویه تهیه شده در گونه بز برای خط کنترل در تست استفاده شده است.

فقط برای تشخیص تخصصی در محیط خارج از بدن in vitro) ) استفاده شود.
پس از تاریخ انقضا استفاده نشود.
نوار تست تا هنگام استفاده باید در بسته بندی نگهداری شود.
تمام نمونه ها باید عفونی در نظر گرفته شوند و کلیه اصول ایمن جهت جابجایی و استفاده از آنها رعایت شود.
پس از مصرف به منظور از بین بردن نوار تست باید در ظرف مواد با خطرات بیولوژیک قرار داده شود.

کیت ها بسته بندی شده در دمای اتاق یا یخچال ( 30-2(C قابل نگهداری هستند. کیت ها تا تاریخ انقضاء چاپ شده روی بسته بندی قابل استفاده می باشند و باید تا زمان مصرف در بسته بندی نگهداری شوند. از یخ زدن آنها جلوگیری شود و پس از تاریخ انقضاء مصرف نشود.

نمونه ادرار: نمونه ادرار در هر زمانی از روز می توان جمع آوری نمود و قابل آزمایش است. در صورت وجود ذرات معلق و قابل رویت در ادرار آن را باید سانتریفوژ یا از صافی عبور داده شود یا اجازه داده شود تا ذرات کاملا ته نشین شوند و نمونه شفاف برای آزمایش استفاده نمود.
شرایط نگهداری نمونه ادرار:
جهت نگهداری طولانی مدت باید در دمای کمتر از 20-C منجمد شود.نمونه منجمد باید قبل از انجام آزمایش به طور کامل ذوب شود.

*نوار تست               *بروشور

*ظرف حمل نمونه               *تایمر

قبل از انجام آزمایش اجازه دهید دمای نوار تست, نمونه ادرار و یا / نمونه های کنترل به دمای اتاق ((15-30 C برسند.
1-قبل از باز کردن پوشش اجازه دهید دمای نوار تست به دمای اتاق برسد. نوار تست را از داخل پوشش خارج نموده و در اسرع وقت استفاده کنید.
2-نوار تست را از جهتی که فلش ها نشان می دهند به طور عمودی تا خط ماکزیمم MAX)) وارد نمونه ادرار کنید و حداقل به مدت 15-10 ثانیه نگه دارید.مراقب باشید نوار تست بیش از خط MAX وارد نمونه نشود.
3-نوار را روی یک سطح صاف و غیر جاذب قرار دهید و تایمر را روشن کنید. تا زمان ظاهر شدن خط یا خطوط رنگی صبر کنید. نتیجه باید ظرف 5 دقیقه تفسیر شود. از تفسیر نتایج بعد از 10 دقیقه اجتناب نمایید.

منفی: نمایان شدن دو خط مجزا: یک خط باید در منطقه (C) و دیگری در منطقه تست (T) باشد. نتیجه منفی نشان می دهد که سطح بوپرونورفین کمتر از سطح قابل ردیابی mg/ml10 است.
شدت رنگ در منطقه تست (T) با توجه به غلظت نمونه متفاوت است. بنابراین هاله ای از رنگ نیز در این منطقه باید منفی تلقی شود.
مثبت: نمایان شدن یک خط رنگی در منطقه کنترل (C) بدون ایجاد خط رنگی واضح در منطقه تست T))
نتیجه مثبت نشان می دهد که غلظت بورپرونورفین در ادرار بالاتر از سطح قابل ردیابی ng/ml10 است.
نامعتبر: عدم ظهور خط کنترل (C) حجم کم نمونه یا تکنیک نادرست آزمایش از علل مهم عدم ظهور خط کنترل می باشند. مراحل کار را مجددا بازبینی نموده و تست را با نوار جدید تکرار کنید. در صورت عدم رفع مشکل, استفاده از کیت ها را متوقف نموده و بلافاصله به نمایندگی اطلاع دهید .

کنترل روش کار در داخل تست گنجانده شده است.خط رنگی که در منطقه کنترل (C) ایجاد می شود در واقع همان کنترل داخلی روش مورد استفاده است و حجم کافی نمونه و روش صحیح کار را تایید می کند.
کنترل های استاندارد به همراه کیت فراهم نشده اند. با این حال توصیه می شود جهت تایید تست و مراحل انجام آن یک کنترل مثبت و یک کنترل منفی انجام شود.

1. -این تست فقط یک نتیجه کیفی و ابتدایی را فراهم می کند. یک روش بررسی ثانویه برای تشخیص قطعی ضروری است. روش کروماتوگرافی گازی/ به همراه اسپکتروسکوپی جرمی GC/MS تست ارجح تاییدی است.
   2-امکان دارد که روش نادرست کار یا اشتباه تکنیکی, همانند وجود مواد تداخل کننده در نمونه ادرار منجر به نتیجه کاذب شوند.
   3-تقلب, مانند افزودن مواد سفید کننده یا زاج به نمونه ادرار ممکن است منجر به نتایج کاذب, صرف نظر از روش های استفاده شده گردد.در صورت شک به تقلب, باید تست با نمونه ادرار جدید تکرار شود.
   4-نتیجه مثبت بیانگر وجود دارو یا متابولیتهای آن می باشد. اما مسمومیت, روش مصرف یا غلظت ادراری آن را نشان نمی دهد.
   5-نتیجه منفی الزاما بیانگر بیانگر عدم وجود دارو در ادرار نیست. ممکن است سطح دارو کمتر از سطح قابل ردیابی توسط تست باشد.
   6-تست قادر به افتراق سوء مصرف از موارد مصرف درمانی نمی باشد.

صحت: یک مطالعه جهت بررسی همبستگی روی 58 نمونه کلینیکی بیمارانی که مصرف بوپرونورفین را گزارش کرده بودند و 150 نمونه ادرار جمع آوری شده از افرادی که بوپرونورفین مصرف نکرده بودند انجام شد. تمام نمونه ها با نوار تست فوق بررسی شدند و نتایج با موارد گزارش مصرف بوپرونورفین افراد مقایسه شد.
تمام نمونه هایی که نتایج آن منفی بود با روش LC/MS قطعی بررسی شدند که نتایج زیر به دست آمد.

به یک نمونه ادرار بدون دارو, بوپرونورفین با غلظت های زیر اضافه شد: ng/ml0 , ng/ml5, ng/ml5/7
ng/ml10, ng/ml5/12, ng/ml15
نتایج صحت بیش از 99% صحت در 50% نمونه ها با غلظت بالاتراز حد مینیمم و 50% با غلظت پایین تر از حد مینیمم را نشان دادند.

لیست زیر شامل موادی است که در تست ترامادول طی 5 دقیقه نتیجه مثبت ایجاد می کنند.
Drug Concentration(ng/ml)
Tramadol 10
N-desmethyl-tramadol 20
O-desmethyl-tramadol 15

مطالعه ای در یک مرکز جهت ارزیابی ارزیابی داخل مرحله ای, بین مرحله ای و بین افراد مختلف با استفاده از
3 شماره ساخت متفاوت (Lot number) توسط افراد آموزش دیده انجام شد. پنل مشخصی از نمونه های کد گذاری شده فاقد بوپرونورفین, حاوی 50% بالا و 50% پایین سطح قابل ارزیابی ng/ml 10 بوپرونورفین مورد بررسی قرار گرفت و نتایج زیر به دست آمد
(های کد دار یکسان شد. حاوی غلظت های بالا و پایین حد مینیمم و 50% حشیش بالا و پایین حد مینیمم ng/ml50
که توسط GC/MS تایید شده, در هر مرکز استفاده شده است. نتایج در جدول زیر آورده شده است.

به 15 نمونه ادرار با وزن مخصوص نرمال, بالا و پایین غلظت های ng/ml5 و ng/ml 10 بوپرونورفین اضافه شد. تست با 15 نمونه خالص و 15 نمونه با غلظت معین بوپرونورفین انجام گردید. نتایج نشان داد که محدوده وسیعی از تغییرات وزن مخصوص اثری بر نتیجه تست ایجاد نمی کند.